Mist in je hoofd oplossen

Iedereen herkent zich vast wel in de uitspraak dat je door de bomen het bos niet meer ziet. Je begon met een simpel onderwerp en inmiddels heb je wel twintig sub-onderwerpen met alle daarbij behorende gedachten. Vooral als we die gedachten met elkaar proberen te vergelijken (terwijl we geen goed overzicht hebben), is de complexiteit geboren. Simpele dingen zijn dan moeilijk geworden. Dat gaat snel en vanzelf.

Wanneer we informatie verwerken, starten we meestal vanuit één gedachte of vanuit één onderwerp en gaan dan steeds verder de diepte in. Als ons brein uitgedaagd wordt om steeds dieper te gaan, zal het ook steeds complexer gaan denken. Het zal blijven zoeken totdat we tevreden zijn met datgene wat we dan hebben gevonden.

Complex denken heeft tot op zekere hoogte nut. We dagen ons brein uit en daardoor trainen we het feitelijk. We denken aan meer bijkomstigheden en zo worden onze oorspronkelijke gedachten beter gefundeerd. Complex denken is meestal dus een gevolg en over het algemeen zijn we er ook best gevoelig voor. Probeer maar eens hotels te vergelijken voor een vakantie en vergelijk de beschikbaarheden en mogelijkheden met al je eigen wensen. Of neem een menu kaart in een restaurant met meer dan vijfentwintig gerechten; heb je dan in de gaten dat kiezen steeds moeilijker wordt?

Als we door de bomen het bos niet meer zien, is het noodzakelijk om een 'break' in te lassen, want anders gaat ons brein over-complexiceren (in de volksmond beter bekend als 'doorslaan') met angst en stress tot gevolg. Stress is namelijk altijd een gevolg van angst, maar daarover in een andere blog meer. Er ontstaat feitelijk een soort laaghangende mist, waardoor we de weg vooruit niet meer kunnen zien en dus ook niet verder kunnen. 

Het is noodzakelijk om ons brein daarvan te laten herstellen. Als ons brein weer hersteld is (lees: de mist is opgetrokken) ontstaat er helderheid en kun je weer door. Je ziet de wereld om je heen (lees: de mogelijkheden) als het ware weer helemaal voor je. Angst zal dan verdwijnen en onzekerheid wordt vervangen door vertrouwen. We krijgen weer inzicht. Vanuit daar kunnen we terug naar een simpele gedachte. Het is dus belangrijk om ons eigen denkproces regelmatig te pauzeren en het daarna te vereenvoudigingen. 

Een goed voorbeeld wat je gemakkelijk kunt uitproberen, heeft maken met bewust uitstellen. Een afgerond rapport of document lever je dan bewust een dag later in. Je legt het aan de kant en kijkt er later nog eens opnieuw naar. Wedden dat je dan toch geneigd bent om nog wat aan te passen? Dat is hetzelfde met woordblindheid. Op een gegeven moment heb je iets zo vaak gelezen of bekeken, dan zie je de simpelste onjuistheden gewoon niet meer. Je bent er dan feitelijk te lang mee bezig en er blind voor geworden. 

Kom je dus ergens niet uit en ben je er al veel te lang mee bezig? Ga dan gewoon even wat anders doen en kijk er later nog eens opnieuw naar. Leg het even weg en concentreer je op iets anders. Laat je brein weer even op adem komen. Mocht je vaker moeite hebben met te lang achter elkaar ergens aan werken, dan is de "Pomodoro-techniek" wellicht nog een oplossing. Lees er maar eens over op internet...